گرافها

اکثر علاقمندان به ریاضی می دانند که نظریه گرافها چه جایگاه مهمی در ریاضیات و سایر علوم دارد ، در اینـجا می خواهیم به کاربرد جالب نظریه گرافها در علم شیمی بپردازیم ، البته کسانی که برای اولین بار کلمه  نظریه گرافها  به گوشـشان می خورد بهتر است به کتاب ریاضیات گسسته پیش دانشگاهی رشته علوم ریاضی مراجعه نمایند .

کیلی در سال 1785 میلادی هنگامی که تعداد درختهای ریشه دار  را با تعداد راسس داده شده را محاسبه کرد ؛ قدیمی ترین کاربرد نظریه گراف در شیمی را یافت . یک مولکول شیمیایی را می توان با یک گراف با در نظر گیری هر مولکول به عنوان یک راس و ساختن یالهای گراف به نحوی که بند اتمی را بین پایان اتم ها نمایش دهد ، نشان داد .بنابر این درجه ی هر راسچنین گرافی ظرفیت اتم متناظر را به دست می دهد . مولکول هایی که فرمول شیمیایی یکسان اما خواص متفاوت دارند را ایزومر می نامیم . برحسب گراف ها ، ایزومرها ود گراف غیر یکریخت با دنباله ی درجه یکسان هستند .

پارافین ها دارای فرمول مولکولی  هستند . آنها دارای  اتم (راس) هستند و  اتم آنها کربن و  اتم باقی مانده هیدروژن هستند . آنها همگی دارای  بند (یال) هستند . کیلی با استفاده از روش های شمارشی در نظریه ی گراف ها تعداد ایزومرهای  شمارش کرد . فرمول او نشان می دهد که پارافین  ، دارای 802 ایزومر متفاوت است .